دوستداران محیط زیست تکاب افشار
با ياري خداوند وتلاش جدي چند ماهه دوست داران محيط زيست واعضاي محترم شوراي اسلامي روستاي اوغول بيك و همت اهاي محترم ودوست دار محيط زيست اعم از جوانان وريش سفيدان وزنان فداكار و همكاري و مساعدت ادارات محترم محيط زيست -منابع طبيعي -ميراث فرهنگي شهرستان و از همه مهمتر نامه تمام كننده فرماندار محترم به مسئولين استاني .منطقه دربند وتنها آب راه فصلي روستا از گزند تخريب جدي نجات يافت .لذا بدين وسيله از تمامي افراد وادارات فوق الذكرتقدير وتشكر به عمل مي آيد یک شنبه 22 دی 1392برچسب:, :: 7:52 :: نويسنده : همیار
این نوشتار از طرف عده ی کثیری از حامیان محیط زیست شهرستان تکاب خطاب به جناب اقای دکتر محمد جواد ظریف وزیر محترم امور خارجه تقدیم می گردد با این مقدمه مطول قصد داریم از طریق حضرتعالی خطر تخریب محیط زیست شهرستان تکاب را هم چون خطر خشکیدن دریاچه هشدار داده باشیم . زیرا این شهرستان هم توسط معدن داران که تماما از استانها و شهرستانهای دیگر باین خطه وارد شده اند در بیرحمانه ترین صورت و در ابعاد بسیار گسترده دست به تخریب زیست محیطی تکاب زده اندو تا بحال هم مسئولان شامه وسامعه خود را برای شنیدن چنین هشدارهای دلسوزانه بسته اندبا قطع و یقین عرض می کنیم اگر با همین روند برداشت معادن سنگ و غیره ادامه یابد مراتع و مزارع وکشتزارها و باغها ی مشجر مثمر وغیر مثمر شهرستان تکاب در فاصله زمانی کمتر از ده سال به تل خاکستر تبدیل خواهد شد و معلو م نیست بعد از وقوع این فاجعه که اساسا غیر قابل جبران می باشد تکلیف ساکنان این دیار چه خواهد شد؟ و بکجا خواهد انجامید.؟در مورد دریاچه ارومیه امید باز گرداندن اب از کانالهای مختلف وجود دارد اما ساختن طبیعت باسنگ و دیگر لایه های خاکی و رسوبی توسط انسا ن محال می نماید.چناب اقای دکتر که محبوب قلوب قاطبه مردم ایران هستید .سخن این بود و ما گفتیم .حال استد عا داریم به هر نحو مقتضی و در زمان عاجل این تکلیف مضاعف شهرستان تکاب رابه اطلاع سازمان محترم محیط زیست با بزرگواری و عنایت نظر اعلام فر مایید .ادم الله توفیقاتکم شنبه 27 مهر 1392برچسب:, :: 8:12 :: نويسنده : همیار منطقه حفاظت شده انگوران:
اين منطقه با مساحتي برابر با 92297 هكتار از سال 1349 تحت حفاظت بوده است. منطقه اي است كوهستاني و تپه ماهوري در شهرستان ماهنشان، دامنه ارتفاعي 1240 تا 3320 متر، بارندگي و دماي متوسط ساليانه 450 ميليمتر و 6 درجه سانتيگراد منطقه داراي اقليم هاي مديترانه اي و نيمه مرطوب معتدل نموده اند. پوشش گياهي منطقه بطور عمده لاله واژگون، درمنه، چوبك،گون،كلاه مير حسن، لاله، شقايق،كما، مرزه، شكر تيغال،گل حسرت به همراه درختان و درختچه هايي نظير بنه، بادام، خينجوك، شيرخشت، زرشك،گردو و سنجد تشكيل شده است. اين منطقه زيستگاه مناسبي براي قوچ و ميش ارمني و پازن است ديگر گونه هاي جانوري منطقه:خرس قهوه اي، روباه معمولي، سياهگوش، سمور سنگي،كبك دري،كبك چيل، باقرقره، سار، دال، شاه بوف، غاز خاكستري، تنجه،آنقوت، حواصيل، خوتكا، اگرت بزرگ، افعي زنجاني، لاك پشت افغاني و ماهياني از جمله سفيد رودخانه اي، سس، زرده پر، اسبل
پناهگاه حيات وحش انگوران:
بخشي از جنوب شرق منطقه حفاظت شده انگوران كه خود از سال 1349 به حفاظت درآمد، در سال 1354 به پناهگاه حيات وحش تبديل شد. اين منطقه كوهستاني و تپه ماهوري با مساحت 29833هكتار در شهرستان ماهنشان قرار دارد. دامنه ارتفاعي 1280 تا2200 متر بارندگي و دماي متوسط ساليانه 400 ميليمتر و 10درجه سانتيگراد، منطقه را داراي اقليم نيمه خشك معتدل كرده است. از گياهان مهم منطقه مي توان به زرشك، بادام، تنگرس، بنه، خينجوك،كما، درمنه، لاله واژگون،گل حسرت، آويشن گون و انواع گندميان اشاره كرد. وجود رودخانه هاي قزل اوزن، انگوران چاي به همراه شرايط توپوگرافي خاص منجر به تشكيل زيستگاه هاي متنوع جانوري شده است. اين منطقه از زيستگاه هاي مهم قوچ و ميش ارمني محسوب مي شود. ديگر گونه هاي جانوري انگوران عبارتند از :پازن،خرس قهوه اي،گرگ، سياه گوش، شنگ،كفتار، روباه معمولي،كبك دري،كبك، دليجه، عقاب، شاهين، اگرت بزرگ، انواع كوكرها، خوتكا، اردك سرسبز، درنا، باكلان، حواصيل، افعي زنجاني، افعي دماوندي،كورمار، لاك پشت بركه اي و ماهياني چون زرده پر، سس ماهي، سفيد رودخانه اي و اسبله.
پنج شنبه 27 تير 1392برچسب:, :: 6:12 :: نويسنده : همیار يکي از نمايندگان مجلس اخيراً طي سخناني در گفتوگو با خبرگزاريها از نشت شديد سيانور از سد باطله کارخانه طلاي زره شوران تکاب خبر داده و نسبت به اين موضوع ابراز نگراني کرده است. بررسي زوال طبيعي سيانور رها شده در خاك از فعاليت معدن طلاي موته Fulltext نويسندگان:
يكي از آلاينده هاي خطرناك توليد شده توسط صنايع، سيانور و تركيبات آن مي باشد. اثرات سمي ورود سيانور به بدن آني بوده و در غلظتهاي بالاموجب خفگي و مرگ سريع مي گردد. در بعضي صنايع همانند كارخانجات استخراج طلا و نقره نيز از روشهاي طبيعي براي فروپاشي سيانور بهره گرفته مي شود. در اين تخقيق با در نظر گرفتن كارخانه استخراج از روشهاي طبيعي تحت زوال و فروپاشي قرار مي دهد به بررسي انتشار و زوال طبيعي سيانور پساب اين صنعت در محيط زيست پرداخته شده است. انتشار سيانور در اطراف سد باطله (محل انباشت پسماندها و رسوبات) كارخانه استخراج طلاي موته از طريق سرريز شدن رسوبات، نشت و نفوذ سيانور ازخاك نفوذپذير ديواره سد باطله موجب ايجاد آلودگي در محيط زيست اين منطقه گرديده است. نتايح اين تحقيق نشان مي دهد كه سيانور در خاك منطقه مورد مطالعه تافاصله حدود 75 متر انتشار پيدا كرده است و در فواصل دورتر آلودگي به سيانور در حد نمونه هاي شاهد مي باشد. درصد كاهش غلظت سيانور در فاصله 25 متر و 75 متر نسبت به 175 متر به ترتيب 96% و 88% تعيين گرديد. همچنين نشان داده شد كه در اعماق كمتر از 1/5 متر بيشتر از 91% سيانور در خاك تحت زوال طبيعي قرار گرفته و اين درصد حذف با افزايش عمق كاهش مي يابد. به طور كلي در اين تحقيق نشان داده شده كه غلظت سيانور در خاك با فاصله رابطه معكوس و با عمق رابطه مستقيم دارد.
فعالیت افراد ویژه در معادن ملی تکاب وی ادامه داد: نزدیک به دو سال است که افرادی خاص که گفته میشود از کارکنان سابق وزارت صنایع و معادن بودند، زمینهای معدن تکاب را به دست گرفتند. عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان این که عیار طلای زمینهای معدن شهرستان تکاب هفت است، گفت: این افراد منابع ملی را
شخصی فرض کرده و حتی به دور آن سیم خاردار هم کشیدند، در حالی که هیچ نظارتی بر روی کار این افراد وجود ندار جمعه 21 تير 1392برچسب:, :: 5:18 :: نويسنده : همیار
فروختن خاک خیانت است، چرا می فروشید؟ به چه کسی؟
نیم قرن پیش، زمانی که من دوره دکتری ام را در آلمان شروع کردم، به ایران نامه نوشتم که یک تن خاک از کویرهای ایران برای من بفرستید تا بتوانم پروژه دکتری ام را انجام دهم. همه کارهایم را کردم، اما خاک نیامد. می گفتند نمی گذارند. پروژه من خدمت به کشورم بود. عنوان دکتری من بود؛ تاثیر انواع کودهای شیمیایی بر خاک های کویری آباد شده. برای اینکه تشخیص بدهیم کدام کود بهتر است. همین الان هم می توانید طلا را به گردنت آویزان کنید و با خودتان ببرید، اما یک مشت خاک را نمی توانید خارج ببرید. اما چرا حالا خاک را می فروشند؟ آن هم به چه کشورهای نمک نشناسی. این کشورهای جنوب ایران خاک ندارند، سنگ ندارند. خاک اتوبان بین دبی تا ابوظبی که ۱۰۰ و خرده ای کیلومتر است را از خارج آورده اند. اتوبان ۸ بانده درست کرده اند. در دبی و ابوظبی، بخواهند خانه ای بسازند، مصالح ندارند، باید همه چیز را از خارج بیاورند. خاک، سنگ، آجر، سیمان، همه چیز باید از خارج بیاورند. خاک تمام فضای سبز دبی از خارج آمده است. سنگ تمام ۳۰۰ و خرده ای جزیره ای که امارات در خلیج فارس درست می کند، از خودشان نیست. از خارج وارد می کنند. چون هیچ چیزی ندارند. چون منطقه آنها دشت است. فقط دو تپه کوچک دارند؛ العین و فجیره. آنها هم کفاف ساخت و ساز آنجا را نمی دهد. شرایط اقلیمی و توپوگرافی کشورهای جنوب خلیج فارس به گونه ای است که در آنجا خاک تشکیل نمی شود. در کشور ما هم صدها سال طول می کشد که یک سانتیمتر خاک تشکیل شود. به همین دلیل نباید خاک های حاصلخیز بدهیم. حتی از از بیابان ها هم نباید خاک بدهیم. باید از خاک هایی که در اعماق زمین است. بدهیم مثل خاک متروها. چون خاکی است که به درد ما نمی خورد، هرچند که همین خاک هم برای مصالح سازی به درد می خورد. غیر از این کشورهای حاشیه خلیج فارس تا می توانند سنگ و خاک می ریزند در دریا تا به خاکشان اضافه کنند. اما خاک را به چیزی بدهیم؟ به اینکه بیایند و در مقابل ما بایستند؟ آن هم خاک حاصلخیز؟ حتی خاک بنایی هم نباید به آنها بدهیم. نباید این کار را بکنیم. آنها چون ندارد هنوز به ما محتاجند. باید کاری کنیم که خاک را گرمی و مثقالی بدهیم نه تنی. حتی باید خاک اعماق زمین را هم گرمی و کیلویی بدهیم. آب اگر به این کشورها می دهیم، ایرادی ندارد. چون هر وقت نخواستیم، می توانیم جلویش را ببندیم. اما خاک می ماند. باعث آبادانی می شود. خاک را امروز از ما می گیرند. فردا برای ما بازی در می آورند. تا چند سال پیش آنها چیزی نداشتند. در ابوظبی و دبی، بارندگی کمتر از ۱۰۰ میلیمتر است، اما بیشترین فضای سبز را دارند. چون فکر کرده اند و آب فاضلاب و آب تعادل کشتی ها را استفاده می کنند. اما ما کاری نمی کنیم. آنها کار می کنند، فکر می کنند، به چیزهایی که نداشته اند می رسند. *رهای جنوب خلیج فارس به گونه ای است که در آنجا خاک تشکیل نمی شود. در کشور ما هم صدها سال طول می کشد که یک سانتیمتر خاک تشکیل شود. به همین دلیل نباید خاک های حاصلخیز بدهیم. حتی از از بیابان ها هم نباید خاک بدهیم. باید از خاک هایی که در اعماق زمین است. بدهیم مثل خاک متروها. چون خاکی است که به درد ما نمی خورد، هرچند که همین خاک هم برای مصالح سازی به درد می خورد. غیر از این کشورهای حاشیه خلیج فارس تا می توانند سنگ و خاک می ریزند در دریا تا به خاکشان اضافه کنند. اما خاک را به چیزی بدهیم؟ به اینکه بیایند و در مقابل ما بایستند؟ آن هم خاک حاصلخیز؟ حتی خاک بنایی هم نباید به آنها بدهیم. نباید این کار را بکنیم. آنها چون ندارد هنوز به ما محتاجند. باید کاری کنیم که خاک را گرمی و مثقالی بدهیم نه تنی. حتی باید خاک اعماق زمین را هم گرمی و کیلویی بدهیم. آب اگر به این کشورها می دهیم، ایرادی ندارد. چون هر وقت نخواستیم، می توانیم جلویش را ببندیم. اما خاک می ماند. باعث آبادانی می شود. خاک را امروز از ما می گیرند. فردا برای ما بازی در می آورند. تا چند سال پیش آنها چیزی نداشتند. در ابوظبی و دبی، بارندگی کمتر از ۱۰۰ میلیمتر است، اما بیشترین فضای سبز را دارند. چون فکر کرده اند و آب فاضلاب و آب تعادل کشتی ها را استفاده می کنند. اما ما کاری نمی کنیم. آنها کار می کنند، فکر می کنند، به چیزهایی که نداشته اند می رسند.
ا
چهار شنبه 8 خرداد 1392برچسب:, :: 17:2 :: نويسنده : همیار صفحه قبل 1 صفحه بعد آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان |
||
![]() |